Η ίδια της κάποτε χειρίζονταν τα δοξασμένα κινέζικα μηχανήματα στον αλβανικό ΟΤΕ και αγαπούσε τόσο τα μαθηματικά που δε διστάζει ακόμη και σήμερα να σκύψει πάνω από τα βλαστάρια μου την ώρα που διαβάζουν και να τους κάνει τις διορθώσεις.
Εδώ και οχτώ χρόνια έρχεται στο σπίτι μας, μια φορά τις δεκαπέντε και κυριολεκτικά το εγείρει. Οι ατελείωτες ώρες που έχουμε περάσει μαζί πάνω από σφουγγαρόπανα και απορρυπαντικά μας έχουν κάνει και τις δυο κάπως σοφότερες. Αίφνης, από τη Β. έμαθα ότι "κουρμπέτι" σημαίνει ξενιτιά και πως το ασφαλέστερο μέρος μέρος για να κρύψεις το μεροκάματο, όταν γυρίζεις με το λεωφορείο, είναι κάτω από τον πάτο του παπουτσιού σου. Από μένα έμαθε γιατί η εθνική φορεσιά της Ελλάδας είναι ίδια με την αλβανική και πώς να μαγειρεύει τις γαρίδες με τα ζυμαρικά για να φιλεύει τον Έλληνα γαμπρό.
Όταν φεύγει, βρίσκω ότι το μεγάλο δερματόδετο Κοράνι -δώρο παλιού φίλου - έχει εγερθεί κι αυτό , είναι καλά ξεσκονισμένο και ευλαβικά τοποθετημένο, με το σωστό εξώφυλλο να κοιτάζει το δυνητικό του αναγνώστη. Μια αθόρυβη πράξη σεβασμού. Η αφεντιά μου ποτέ δεν αξιώθηκε τίποτε περισσότερο από ένα διαγώνιο ξεφύλλισμα, και σίγουρα δε νοιάστηκα να μάθω ποιο εξώφυλλο είναι το εμπρός, ποιο το οπισθόφυλλο και τα σχετικά. Μερικές απορίες που μου εγέρθηκαν σχετικά με τα εδάφια για τις γυναίκες και άλλα επίμαχα, μετατέθηκαν σε ένα χρόνο κάπως αόριστο, ίσως στη σύνταξη. Αλλά το βιβλίο είναι εκεί, και όταν για κάποιο λόγο αλλάζει θέση, μπορώ να είμαι βέβαιη πως το παραπάνω Σάββατο θα ξαναστηθεί όρθιο, κανονικά. Θα εγερθεί δηλαδή, από μια γυναίκα που τραγουδάει ελληνικά μπαινοβγαίνοντας στα μπαλκόνια, λέει " Αχ, Παναγία μου" όταν αναστενάζει και νοσταλγεί τους μπαμπάδες της δημοκρατίας των Μπεκτασήδων, στην ανάδελφη πατρίδα της. Κανά δυο χρονιές την παρακολούθησα με κομμένη την ανάσα να νηστεύει για το ραμαζάνι, αλλά από τότε δεν το ξανάκανε, και πάλι καλά, γιατί δεν άντεχα να βλέπω έναν άνθρωπο να δουλεύει όλη μέρα χωρίς να βρέχει ούτε τα χείλια του.
Η Β. είναι να 'ρθει στο σπίτι μεθαύριο. Πέρασαν δεκαπέντε μέρες από την προηγούμενη φορά και μπορεί μου ζητήσει να σχολιάσω μερικά πράγματα που μεσολάβησαν. Για παράδειγμα, όσο θα καθαρίζει τα ράφια μας, ίσως θελήσει να μάθει γιατί τόσοι πολλοί Έλληνες πιστεύουν στην καθαρότητα του αίματος και πώς είναι τόσο σίγουροι για την καθαρή καταγωγή τους, αυτοί οι άνθρωποι που ορκίστηκαν σήμερα βουλευτές. Ελπίζω να μην έχει πάρει χαμπάρι ότι η ελληνική δημοκρατία στέκεται εντελώς αμήχανη μπροστά τους, ή να μην την ενδιαφέρει και πολύ. Ίσως πρόσεξε τη δήλωση του μίσους όσων δεν ηγέρθησαν τη στιγμή του όρκου των Μουσουλμάνων βουλευτών στο Κοράνι, αλλά κόβω το κεφάλι μου ότι η ψυχολογία του μετανάστη - ακόμη κι όταν είναι νόμιμος - δε θα αφήσει να εγερθούν πολλές πολλές διαμαρτυρίες. Ελπίζω ακόμη ότι τα καλά ελληνικά της δε φτάνουν μέχρι το σημείο να καταλαβαίνει τον αρχαίο παθητικό αόριστο και στην προστακτική κιόλας, είτε τον προφέρουν σωστά είτε λάθος. Η Β. το πολύ - πολύ να καταλαβαίνει το "σηκωθείτε από καρέκλες, καναπέδες, πολυθρόνες" του μεταμεσονύκτιου τελάλη, αλλά δεν ξέρει ότι στα σχολεία υπάρχουν άνθρωποι που τον πιστεύουν. Είναι οι ίδιοι που τρέφουν την λαγνεία του φόβου τους ρουφώντας τα ιστολόγια της εγκληματικότητας και βεβαιώνουν τη συνείδησή τους ότι οι άλλοι, οι ξένοι, οι Ευρωπαίοι, οι αλλόθρησκοι, οι Τούρκοι, οι Αλβανοί, οι μαυριδεροί φταίνε. Α, ναι, και οι γυναίκες και τα Νεφελίμ που ζουν ανάμεσά μας. Ή / και οι ψεκασμοί.
Εκλογές λοιπόν σε ένα μήνα , αφού το σώμα της μεταπολίτευσης παραμένει ακήδευτο και αφού ορισμένοι πιστεύουν ότι ήρθε η στιγμή να εγερθούν και τα όνειρα να πάρουν εκδίκηση. Ίσως βέβαια και να μην είναι έτσι, και οι περισσότεροι να πιστεύουν απλώς ότι μπορούν ακόμη να εγείρουν απαιτήσεις από ένα σύστημα, που τόσα χρόνια οι ίδιοι στήριξαν ως ευδαίμονες ψηφοφόροι, αρκεί αυτό να αλλάξει ελαφρώς και να βάλει τα ρούχα του αλλιώς. Σε κάθε περίπτωση πάντως να μη χρειαστεί , αλίμονο, να αλλάξουν οι ίδιοι. Δεν αποκλείεται ακόμη, εδώ, στην γεωγραφική εσχατιά της Ευρώπης κάποιοι να πιστεύουν στην έγερση του Μαρμαρωμένου Βασιλιά και στα Μαρμαρένια Αλώνια. Στο μεταξύ κάποιοι θα εγείρονται ή όχι, κατά το δοκούν, χωρίς να εγείρουν και πολλές διαμαρτυρίες. Λέτε το "κάτσε καλά, Γεράσιμε", το όμορφο, το έξυπνο, το παλιό των τωρινών, να εννοούσε κάτι τέτοιο; Για φαντάσου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου