΄Ονειρα

`

Υπάρχει μια ολόκληρη μερίδα ανθρώπων που "παίρνει για όνειρά της την πραγματικότητα" ( κατά Μπουρντιέ ευαγγέλιο). Είναι αυτοί που εσωτερικεύουν την αναγκαιότητα που βλέπουν γύρω τους, που εξοβελίζουν την "επιθυμία του αδύνατου" γιατί τη θεωρούν απαγορευμένη. Είναι οι γονείς των παιδιών που έχουν μάθει- από διαίσθηση- να συμβιβάζονται με τις αντικειμενικές πιθανότητες των παιδιών τους και όχι με τις δυνατότητές τους. Οι έρευνες δείχνουν ότι ένα παιδί της εργατικής τάξης έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες να ολοκληρώσει το Λύκειο και/ή να εισαχθεί στο πανεπιστήμιο από ένα παιδί της μεσαίας ή της κυρίαρχης τάξης. Οι γονείς τους έχουν αποκτήσει όχι μόνο την εμπειρία ενός περιβάλλοντος δικών τους μορφωτικών αποτυχιών αλλά και αντίστοιχες των παιδιών τους.Το "ασκητικό έθος" της ανόδου με τη βοήθεια της μόρφωσης είναι προνόμιο που δεν ανήκει στις οικογένειες που είναι "χαμηλά" γιατί δεν πιστεύουν ότι μπορούν να το πραγματοποιήσουν. Και το σχολείο, τι κάνει;

Το σχολείο δεν είναι συμβατό με το μορφωτικό κεφάλαιο και τις ηθικές στάσεις που κληροδότησαν στα παιδιά τους αυτές οι οικογένειες. Το σχολείο αναγνωρίζει ως έγκυρη μόνο την "προίκα" των παιδιών των άλλων τάξεων.Το σχολείο εξαρτά την επίδοση των παιδιών στα φυσικά τους χαρίσματα και ξεμπερδεύει, σαν τον Πόντιο Πιλάτο. Το σχολείο αναπαράγει αυτό που βρήκε να υπάρχει ως κοινωνική διάκριση, το τρέφει καλά καλά και το γιγαντώνει. Και αναμένει ,για να κόψει τους ώριμους καρπούς του.

Επιστροφή λοιπόν στο σχολείο. Έξι εβδομάδες count down. Ωραία. Ροδάκινα μπορείς να αγοράσεις, αλλά πώς να αγοράσεις την άνθιση ενός ολόκληρου περιβολιού;
Για τη Φ., την καλή συναδέλφισσα που με εγκάλεσε σήμερα το πρωί, την ώρα της προσευχής, γιατί αραίωσα τις αναρτήσεις.