Innocence

`

Σας το είχα υποσχεθεί, από το Νοέμβρη κιόλας:
Τα αγγλόφωνα περιοδικά για το πλέξιμο το λένε shrug.
Κάποτε θα το λέγαμε μπολερό. Αλλά θα ήταν ελαφρώς διαφορετικό.
Στα γαλλικά υπάρχει το cache-coer , ήγουν ζακετάκι τόσο κοντό που να φτάνει να σκεπάζει την καρδιά. Ούτε και τέτοιο είναι, μια και αυτό που βλέπετε περιορίζεται σε ράχη και μπράτσα.
Φιναλμέντε, βρείτε μου ένα όνομα για το πιο εύκολο , μετά το δυο καλές- δυο ανάποδες κασκόλ, πλεκτό.
Ελάχιστες οι γνώσεις που απαιτεί. Εφαρμόζει από μόνο του, αρκεί να πάρετε σωστά μέτρα. Ράψιμο- το πλέον βαρετό κομμάτι κάθε πλεκτού - στοιχειώδες. By Jove, this is elementary Watson!
Πράγματι, βασικό και πανεύκολο κομμάτι. Αν δε, χρησιμοποιήσετε κανένα από τα φαντεζί νήματα που έχουν κατακλύσει την αγορά τότε θα έχετε, σε μηδενικό χρόνο, ένα αξεσουάρ paspartou. Και να πώς γίνεται:

• Μετρήστε το μήκος του χεριού από τον καρπό ως τον ώμο, κιμπάρικα. Μετρήστε από τον ένα ώμο στον άλλο, επίσης γενναιόδωρα.

• Το shrug πλέκεται μονοκόμματα, από τον ένα καρπό στον άλλο. Το λάστιχο στην μανσέτα είναι προαιρετικό.

• "Ρίχνουμε" λοιπόν τους αναγκαίους για την αρχή πόντους.

• Συνεχίζουμε όπως σε ένα κοινό μανίκι, αυξάνοντας το φάρδος κατά το δοκούν, μέχρι να φτάσουμε στο επιθυμητό μήκος μανικιού.

• Βάζουμε σημάδια στην αρχή και στο τέλος της σειράς για να διευκολυνθούμε αργότερα στο ράψιμο.

• Συνεχίζουμε πλέκοντας για την πλάτη χωρίς άλλες αυξήσεις. Όταν φτάσουμε το επιθυμητό μήκος για την πλάτη ξαναβάζουμε σημάδια. Είμαστε πλέον στην αρχή του δεύτερου μανικιού. Από εδώ και πέρα κλείνουμε τους πόντους με τον ίδιο ρυθμό που τους προσθέταμε στο πρώτο μανίκι.

• Όταν φτάσουμε στον καρπό, (προσοχή πρέπει να έχουμε τον ίδιο αριθμό πόντων με το άλλο μανίκι) κλείνουμε τους πόντους.

• Αντικρίζουμε τα σημάδια κάθε μανικιού, ράβουμε τις ραφές των μανικιών. Αυτό ήταν όλο. Καλοφόρετο.
  

Άμποτε αυτός να ήταν και ο κόσμος. Γαλήνιος σαν το Bolero του Ravel. Ευγενικά προσμένων, σαν το πλήθος που στολίζει το γκαζόν μιας συναυλίας. Αθώος σαν το μπολερό της παράνυμφης. Και η μπαγκέτα του Ισραηλινού Daniel Barenboim να αρκούσε για τη δικαιοσύνη και το δικαίωμα στη ζωή. Μα τι να σου κάνουν και οι ποιητές...
Κάποιος έχει πει ότι πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων. Το αίμα που χύνεται αυτή τη στιγμή στη Γάζα δεν σύμβολο, είναι χειροπιαστό πράμα, σπαρταράει. Κάποιοι ωστόσο το διαχειρίζονται. Ποιοι, και για ποιο σκοπό;
Καλή(;) χρονιά σε όλους.

Happy New Year to everyone reading this lines. May the world be as tranquil as Ravels "Bolero " and innocent as a bridesmaid shrug. May Barenboims stick be enough to bring peace and justice to a suffering part of the humankind.