Ο Teacher Dude, ο "ξένος" Σαλονικιός που περιγράφει την ελληνική πραγματικότητα με τα κείμενα του και τις εξαιρετικές του φωτογραφίες. Τιμιότητα, ενάργεια και - ελπίζω- συμπάθεια. Η ανάρτηση καταγράφει το μούδιασμα του κόσμου ταυτόχρονα με την καταγγελία του πελατειακού πολιτικού συστήματος και της ηθικής κρίσης που είναι και η αληθινή κρίση.
Αν τολμούσα να προσθέσω κάτι σε ένα τόσο λιτό και περιεκτικό κείμενο θα ήταν μόνο η απαισιοδοξία μου. Μια κοινωνία σε ιλουστρασιόν ύπνο, βαθιά αμοραλιστική και ουσιαστικά αγράμματη, ένα σίχαμα που ρουφάει φραπέ πίσω από πομπώδη γυαλιά ηλίου και δανείζεται για να φτάσει το λάιφ στάιλ των περιοδικών, τελευταία σε βιβλιοφιλία, πρώτη σε πατριωτικές κορώνες και μακριούς σταυρούς, μια κοινωνία που συντηρητικοποιήται πιο γρήγορα από τον ίδιο της τον εαυτό, δεν έχει καμιά ελπίδα ανάκαμψης. Ο κόσμος που δε βγαίνει στους δρόμους, το ανύπαρκτο ηθικό αίτημα, η απαξίωση της τιμής και της αξιοπρέπειας είναι αποδείξεις συνενοχής. Πάμε, Ντόλυ.
The Greek government is currently negotiating the details of the EU-IMF brokered emergency loan pakage and as a result TV stations are covering the story non-stop, much in the manner of some kind of natural disaster with breaking news interrrupting regular programming. Whatever the final details are the reality of the situation is now painfully obvious to everyone.
Αν τολμούσα να προσθέσω κάτι σε ένα τόσο λιτό και περιεκτικό κείμενο θα ήταν μόνο η απαισιοδοξία μου. Μια κοινωνία σε ιλουστρασιόν ύπνο, βαθιά αμοραλιστική και ουσιαστικά αγράμματη, ένα σίχαμα που ρουφάει φραπέ πίσω από πομπώδη γυαλιά ηλίου και δανείζεται για να φτάσει το λάιφ στάιλ των περιοδικών, τελευταία σε βιβλιοφιλία, πρώτη σε πατριωτικές κορώνες και μακριούς σταυρούς, μια κοινωνία που συντηρητικοποιήται πιο γρήγορα από τον ίδιο της τον εαυτό, δεν έχει καμιά ελπίδα ανάκαμψης. Ο κόσμος που δε βγαίνει στους δρόμους, το ανύπαρκτο ηθικό αίτημα, η απαξίωση της τιμής και της αξιοπρέπειας είναι αποδείξεις συνενοχής. Πάμε, Ντόλυ.
The Greek government is currently negotiating the details of the EU-IMF brokered emergency loan pakage and as a result TV stations are covering the story non-stop, much in the manner of some kind of natural disaster with breaking news interrrupting regular programming. Whatever the final details are the reality of the situation is now painfully obvious to everyone.
The country is, in essence bankrupt and now faces the prospect of massive economic dislocation with huge cuts in wages and most likely a sharp rise in unemployment. Local newspapers are talking about one million without work (Greece has a population of 11 million) before the year is out.
The question on everyone's lips is, "How did it come to this?" People are still in a state of shock and there is a numbness as if Greeks cannot quite fathom what is happening to them. But beyond that there is a feeling of intense anger that the ruling political parties have betrayed the country and left its inhabitants at the mercy of outside forces. Soon, once the initial dismay has worn off and the effects of the crisis appear in wallets and pockets there is going to be a massive backlash against both Greece's two largest parties, PASOK who and New Democracy who swopped places in last year's general elections.
Already there have been protests and marches in many cities as as the weeeks go by these are set to increase in size and frequency. Buses full of riot police are now to be seen regularly in city centres and few believe that the demonstrations will remain peaceful. There is no way the current political establishment can ask sacrifices of people when they themselves have been mired so long in a constant tangle of corruption and scandal. Neither PASOK nor New Democracy seem to think that the Greece's plight is their fault and simply feel that it is business as usual as far as campaigning goes. I think that they have seriously misread the feeling of the country and are likely to be the victims of this backlash in the local council elections this year.
It will be interesting to see how the current PASOK government manages to deal with fact that they can no longer buy support through the traditional method of handing out contracts and jobs to supporters. Once the intricate web of patron-client relationships starts to fray what will take its place? For decades both the major parties have used such tactics to shore up their electoral base and ensure powerful "friendships" with the country's economic elites. With the system now under close scrutiny from both the IMF and the EU political leaders will have little to offer apart from promises, which have come to mean virtually nothing to most Greeks.
What we are witnessing is not just a economic but also a moral bankruptcy with a deeply corrupt and amoral political apparatus collapsing under the weight of its own inadequency.
4 σχόλια:
Θλιβερο μα αληθινο.
Τι να πω...συμφωνώ απόλυτα!
"κόσμος που δε βγαίνει στους δρόμους...": όχι μόνο αυτό, αλλά και θεωρεί γραφικούς αυτούς τους λίγους που βγαίνουν!! Κι όταν γίνουν περισσότεροι πέφτουν όλοι, των μέσων συμπεριλαμβανομένων, να τους φάνε...(βλ. Δεκέμβρη)
Καλώς σε βρίσκω, κρίμα που το πρώτο μου σχόλιο είναι τόσο πικρό...
Κι όμως σ' αυτόν τον ύπνο
το όνειρο ξεπέφτει τόσο εύκολα
στα βραχνά
Οπως το ψάρι που άστραψε κάτω απ' το κύμα
και χώθηκε στο βούρκο του βυθού
η χαμαιλέοντας όταν αλλάζει χρώμα.
Στην πολιτεία που έγινε πορνείο
μαστροποί και πολιτικές
διαλαλούν σάπια θέλγητρα
η κυματόφερτη κόρη
φορεί το πετσί της γελάδας
για να την ανέβει το ταυρόπουλο
ο ποιητής
χαμίνια του πετούν μαγαρισιές
καθώς βλέπει τ' αγάλματα να στάζουν αίμα.
Πρέπει να βγεις από τούτο τον ύπνο
τούτο το μαστιγωμένο δέρμα.
Αυτά τα έλεγε ο Σεφέρης αλλά ευτυχώς δεν ακούμε τους ποιητές
Όντως περιεκτικό το κείμενο... ειδικά το:
"much in the manner of some kind of natural disaster with breaking news interrrupting regular programming"
Και αυτό είναι που με πονά περισσότερο σ'αυτή την κρίση. Ότι την αντιμετωπίζουν όλοι σαν μια φυσική καταστροφή (act of god, αγγλιστί). Την οποία δεν μπορούσαμε να προβλέψουμε. Την οποία δεν μπορούμε ούτως ή άλλως να αντιμετωπίσουμε.
Ποιοί θέλουν να αφήσουν τη μάζα να σκέφτεται έτσι; Ποιός ωφελείται;
Μα φυσικά, αυτοί που θέλουν να παρουσιάσουν τα "μέτρα αντιμετώπισής" σαν μια άλλη φυσική καταστροφή.
Την οποία δεν μπορούσαμε να προβλέψουμε. Την οποία δεν μπορούμε ούτως ή άλλως να αντιμετωπίσουμε.
ΥΓ: καλή πρωτομαγιά
Δημοσίευση σχολίου