Τετάρτη 18 Ιουνίου 2008

Τέσσερις στίχοι


Τη μέρα την αυριανή, φωνή καμιά δε σου την τάζει.
Γι αυτό φεγγάρι μου θνητό με την ψυχή σου γλέντα,
αδειάζοντας στη φωτοφεγγαριά. Μπορεί ένα μεσονύχτι
να ψάχνει το φεγγάρι να μας βρει και να 'μαστε φευγάτοι.

Ghiyās od-Dīn Abul-Fatah Omār ibn Ibrāhīm Khayyām Nishābūrī .
Δηλαδή Ομάρ Καγιάμ . Ρουμπαγιάτ. Περσία, 12ος αιώνας.

4 σχόλια:

creationsbyeve είπε...

Τι ωραίοι στίχοι!

sombraluz είπε...

@ εσπέρα : Ήταν η πρώτη πανσέληνος του φετινού καλοκαιριού.

faraona είπε...

Sobraluz μου
μπορω αυτο να το παρω και να το βαλω με λινκ το ονοματακι σου στο μπλογκ μου?

Ειναι απο τα ωραιοτερα που εχω διαβασει...

για πες μου...

sombraluz είπε...

Τιμή μου...

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails