`
Σήκω και δώσε μου κρασί. Τα λόγια είναι χαμένα.
Απόψε το χειλάκι σου θα 'ναι το παν για μένα.
Κι όσο για τα ταξίματα και για τα κρίματά μου,
τα βλέπω σαν τα κατσαρά μαλλιά σου μπερδεμένα.
Για 'κείνα που δεν έκανα και που 'χω καμωμένα,
αν έχω τη ζωή σωστά είτε στραβά παρμένα
αυτό θα 'ν' το μαράζι μου. Κρασί λοιπόν ! Ποιος ξέρει,
μη βγαίνει τούτ' η αναπνοή στερνή φορά από μένα;
Όταν θελήσει η μοίρα μου τον κόσμο αυτό ν' αφήσω
και κάθ' ελπίδα για ζωή απ' την καρδιά μου σβήσω,
μια κούπα από τη στάχτη μου να φτιάξετε συντρόφοι.
Σαν θα γεμίζει με κρασί, μπορεί να ξαναζήσω.
Για τη Φαραώνα και τον Πετεφρή.
7 σχόλια:
Ελπιζω να μη πειραζει να αφησω σχολιο, που την αφιερωσες στους αγαπητους φιλους..
Απλα να γραψω οτι μου αρεσε πολυ το τραγουδακι.. :) goodnight!
@ καλλιτέχνιδα :Είναι χαρά μεγάλη αν σου άρεσε. ευχαριστώ που πέρασες.
Sobraluz μου
τι αλλο θα μπορουσα απο δω να πω παρα μονο ενα μεγαλο ευχαριστω καλη μας φιλη και μια ευχη για σενα ...
νασαι παντα γερη και δυνατη και να μας δινεις τετοιες χαρες.
Θα βαλω το κομματι που μου αρεσε με λινκ στο μπλογκ μου!!!
Φιλια,πολλα φιλια ...
Πολύ ωραίοι στίχοι!Θέλω να γράψω κι εγώ κάτι που διάβασα το 1982 και το ξαναείδα σήμερα(Δύσκολος τούτος ο ανήφορος.Γλιστερός τούτος ο δρόμος.Γλυκό το χαμόγελο της νίκης)...και για να προσγειωθούμε,βγήκαν χθες οι βαθμοί.Φ.
Hi! Do you mind sending me your email address again? I lost it and can never reply to your comments on my blog (for some reason Blogger won't include your return address). Thanks!
@ Βασιλοκόρη: Η χαρά είναι δική μου.
@ Φ. μου : Α,α,α,α,.... Οι βαθμοί... Θα το πνίξω το άτιμο!
Δημοσίευση σχολίου