Το γαϊδούρι και το σαμάρι

`

Τα εξάχρονα με ρώτησαν χθες το πρωί τι είναι απεργία και γιατί θα απεργήσω. Συνάδελφοί μου πάλι έλεγαν ότι η απεργία αυτή δε μας αφορά και ότι ο ΔΕΗτζής και ο γιατρός είναι προνομοιούχοι και δε μπορούμε να τους στηρίζουμε απεργώντας μαζί τους.
Στα μεν εξάχρονα παιδιά λοιπόν προσπάθησα να απαντήσω και να εξηγήσω όσο μπορούσα καλύτερα. Τους αφιερώνω όμως τη σημερινή και την αυριανή απουσία από τη δουλειά μου, και τούτο δεν είναι μόνο συμβολικό.
Στους συναδέλφους όμως που δε γνωρίζουν ή κάνουν ότι δε γνωρίζουν την έννοια της συλλογικότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης και γλυτώνουν έτσι το μεροκάματό τους, αφιερώνω τους στίχους του Κ. Βάρναλη με την εξαίσια φωνή του Ν. Ξυλούρη. Θα ήταν πολύ να περιμένω να διαταράξουν τη μικροαστική χοντροπετσιά, τη μνημειώδη αμορφωσιά και τη απύθμενη υποκρισία που τους δέρνει και να κοιτάξουν λίγο μακρύτερα από τη μύτη τους; Ας προσπαθήσουν να ξεχωρίσουν επιτέλους ποιο είναι το γαϊδούρι και ποιο είναι το σαμάρι και ας χτυπήσουν το σωστό. ΄Η μήπως το γνωρίζουν ήδη και καμώνονται την άγνοια γιατί πιστεύουν ότι -προσωπικά- θα τα βολέψουν;
Αληθινά δεν ξέρω ποια εκδοχή είναι η χειρότερη. Ας μάθουν τουλάχιστον ότι κάποιοι, και όλα να τα χάσουν, θα διατηρούν πάντα την εσωτερική τους ελευθερία. Μπορούν άραγε να ισχυριστούν και οι απεργοσπάστες το ίδιο;