Χάος

Σικελία, Παλέρμο, περίχωρα. Αρχές του προηγούμενου αιώνα. Ένα υποστατικό. Ο Ντον Λολό, ο δικομανής και καβγατζής κάπος της περιοχής, βρίσκει στην αυλή του σπασμένο το τεράστιο, πατρογονικό του πιθάρι. Απελπισμένος αναρωτιέται τι να κάνει όταν τον πληροφορούν ότι το πιθάρι μπορεί να επιδιορθωθεί χάρη στην περίφημη κόλληση που εφαρμόζει ο Zι' Ντίμα, ένας καμπούρης τεχνίτης που αρνείται να αποκαλύψει τα μυστικά συστατικά της.
Πράγματι, καλείται ο τεχνίτης που επιδιορθώνει το πιθάρι κάνοντας όμως μια μικρή τεχνική αβλεψία: Καθώς δουλεύει "από μέσα", εγκλωβίζεται και δε μπορεί να βγει. Έξαλλος ο Ντον Λολό, που βλέπει να αχρηστεύεται το- επιδιορθωμένο ωστόσο- πιθάρι του επιμένει ότι αυτό γίνεται εξαιτίας της καμπούρας.Ο Ζι' Ντίμα απαντά ότι το στόμιο είναι πολύ στενό. Τελικά εγκαταλείπει τον άμοιρο μάστορα στη μέση της αυλής. Και μετά βγαίνει το φεγγάρι.









Υπομονετικοί αναγνώστες, ίσως λάτρεις των αδελφών Ταβιάνι που γύρισαν το σπονδυλωτό "Χάος" στα 1984, ίσως λάτρεις και του Πιραντέλο που έγραψε το ομώνυμο πεζό, σίγουρα μαγεμένοι από την εφορία της μουσικής του Νικολό Πιοβάνι, βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του καμπούρη μάστορα.
Για τον Ντον Λολό δε χρειάζεται και πολύ ψάξιμο, η εξουσία είναι πανταχού παρούσα και ευδιάκριτη.
Το πιθάρι πάλι το ξέρετε, όλοι αυτό πασχίζουμε να ποροπιάσουμε, να το διορθώσουμε, να το κολλήσουμε, να συνεχίσει να δουλεύει για τον ιδιοκτήτη του. Μερικοί από μας νομίζουν ότι επειδή δουλεύουν "από μέσα" δεν το υπηρετούν, γιατί το κατατρώγουν. Όταν όμως σφηνώνουν, καλή ώρα όπως στις μέρες μας, τότε το αφεντικό ρίχνει στην καμπούρα τους το φταίξιμο.
Κι αν ψάχνετε για το φεγγάρι μην κοιτάτε το δάχτυλο που λέει ότι σας το δείχνει.

Αύριο, 21 , απεργία. Για την καμπούρα μας και το φεγγάρι.