Ο Άγγλος ασθενής μου

<






Το αγαπημένο μου καμηλό κάντριγκαν, το ζεστό, απαλό και τόσο ελαφρύ... ασθενεί βαρέως.




Τα λάστιχα έχουν χάσει τη φόρμα τους και οι κουμπότρυπες κυριολεκτικώς χάσκουν. Λοιπόν, τι κάνουμε όταν τα λάστιχα ενός ήδη τελειωμένου( και φορεμένου) και πολυαγαπημένου πλεκτού δεν στέκονται πλέον στο ύψος των περιστάσεων; Το εγκαταλείπουμε;Υπάρχει γιατριά; Υπάρχει, ευτυχώς. Απλούστατα, τα ξηλώνουμε και τα ξαναπλέκουμε. Μόνο τα λάστιχα. Γιατί το αγαπάμε μια κάθε πόντος του έχει υπάρξει μέσα από το βηματισμό του δικού μας χρόνου και των δικών μας σκέψεων.
Πώς το έλεγε ο Φάινς στην ταινία; I promise...I'll come back for you. I promise...I'll never leave you...


Η συνέχεια, με τις σχετικές οδηγίες, προσεχώς.