H Μόνα από τη Γάζα

`

Μια γυναίκα. Παλαιστίνια. Γιατρός. Ζει και εργάζεται στη λωρίδα της Γάζας κάτω από τις συνθήκες που περιγράφει στο blog της. Το χρησιμοποιεί σαν ένα παράθυρο στον κόσμο, σαν ένα τρόπο να σπάσει την αιχμαλωσία της. Γράφει με τέλεια παραίτηση από κάθε φτιασίδι, επιτήδευση και εξωραϊσμό. Γυμνή ακρίβεια και αφοπλιστική αλήθεια. Πώς είναι να ζεις σε ένα "ανοιχτό" στρατόπεδο, σε συνεχή πολιορκία.Πώς είναι να ζεις χωρίς το αυτονόητο, την ομαλότητα, την ασφάλεια, τα βασικότερα αγαθά. Χωρίς την ελευθερία της μετακίνησης, χωρίς τα μέσα να ασκήσεις το επάγγελμά σου. Η ίδια δεν παραιτείται. Αντίθετα, δηλώνει ότι συνεχίζει τον αγώνα καθημερινά, διατηρώντας την αισιοδοξία του προορισμού της.

Τα γραφτά της με κάνουν να ντρέπομαι. Για την ασφάλεια που απολαμβάνω ,τη ζεστασιά, το ηλεκτρικό, το ντεπόζιτο που είναι γεμάτο βενζίνη. Για το γεγονός ότι τα δικά μου παιδιά μεγαλώνουν με ειρήνη και αφθονία.
Δεν έχω φωτογραφία της να δείξω, δεν έχω ταινιάκι, δεν έχω λόγια. Προσπαθώ για λίγο να φανταστώ τα μάτια της και να μαντέψω τι θα ήθελε να βλέπει.
Mona, if you read this, we believe at the rights of the Palestinian people. A Greek poet wrote that we are not the persons who will bring the light . We are the persons who remind that the darkness is not the only thing and is not invincible.