Γυναίκες

`

Κάθε πίνακας εικονογραφεί μια στιγμή μέσα στο χρόνο, τη ματιά του καλλιτέχνη στο φως και στους ανθρώπους.Με τρόπο μαγικό η στιγμή διαρκεί για πάντα και ταξιδεύει συνεχώς, τουλάχιστον όσο υπάρχουν μάτια που την αντικρίζουν. Αν αλλάζει κάτι αυτό είναι ο τρόπος που την κοιτάζουμε εμείς, οι θεατές του έργου.
Λοιπόν γυναίκες που πλέκουν , κεντούν, υφαίνουν. Είναι όλες εδώ, από χέρια δασκάλων κάθε εθνικότητας και σχολής. Πίνακες που δείχνουν γυναικείους μικρόκοσμους, μπουντουάρ, κρεβατοκάμαρες, σαλόνια, φτωχικά, εργαστήρια,κήπους, χωράφια κι ακρογιαλιές. Ντυμένες ή γυμνές, μόνες ή με παρέα, με τα παιδιά τους, τους ανθρώπους της δούλεψής τους, τα κατοικίδια. Χαρακτηριστική η απουσία των αντρών. Αρχόντισσες, αστές, εργάτριες,χωρικές, νέες και μεγαλύτερες.Μητέρες και κόρες,αδελφές, σύζυγοι, φίλες,ερωμένες, όλη η κλίμακα των γυναικείων σχέσεων βρίσκει την εικόνα της. Άλλες ασχολούνται για να σκοτώσουν την ώρα τους , άλλες βιοπορίζονται , άλλες ετοιμάζουν προικιά, άλλες πλέκουν για να ντύσουν την οικογένεια.
Είναι όλες εδώ. Τις βλέπουμε να σκύβουν στο εργόχειρό τους και ξαφνικά καταλαβαίνουμε ότι βλέπουμε και κάτι από την ψυχή τους. Η αφοσίωση και ο αυτοπεριορισμός τους σε μια "επιτρεπόμενη" δραστηριότητα μας σπρώχνει να προσπελάσουμε τη σιγή των αιώνων που αποτυπώθηκε στον καμβά, για να ακούσουμε τις σκέψεις τους. Και κατόπιν να σκεφτούμε αν, κάποιες στιγμές , μοιάζουν με τις δικές μας.