Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

Σεφέρης δίσεκτος

`
Τι γίνεται με τους ανθρώπους που γεννιούνται στις 29 του Φλεβάρη; Αν υπάρχει γενέθλια επέτειος γι αυτούς μόνο κάθε τέσσερα χρόνια άραγε ηλικιώνονται όπως όλοι οι άλλοι; Που πηγαίνει ο χρόνος που λανθάνει ανάμεσα στις δίσεκτες χρονιές; Τι γνώριζε, για παράδειγμα, ο Στέλιος Σεφέρης όταν σημείωνε στην οικογενειακή εγκυκλοπαίδεια ότι " 28 προς 29 ώρα 1 1/2 μ. μεσονύκτιον η Δέσπω εγέννησεν υιόν"; Πόσα ,στ' αλήθεια,χρόνια χώρισαν το 1900 από το 1971; Πόσα το κρεβάτι του Ευαγγελισμού της Αθήνας από τους καλαμώνες της Σκάλας του Βουρλά;
Οι ποιητές κάνουν καλά όταν πεθαίνουν νέοι. Έτσι κι αλλιώς ο χρόνος που τους αναλογεί δεν είναι ποτέ αληθινά δικός τους. Τον διεκδικούμε εμείς, οι άλλοι. Τι μένει γι αυτούς; "Εκείνο το μαγικό", που κράτησε το Σμυρνιό στον πάτο μιας Στέρνας, μέχρι να φυτρώσουν οι ασπάλαθοι της δικής μας, της κοινής μνήμης και του δικού του, του μοναχικού περιπάτου.

2 σχόλια:

Roadartist είπε...

Yπέροχο το αποσπασμα απο τον Αγγελοπουλο. Σε ευχαριστω πολυ.

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω για άλλουσ αλλά ό υπέροχος ανηψιός μου γεννημένος στις 29/2 τη φετινή δίσεκτη χρονιά προσδοκώ και εύχομαι για αυτόν η κάθε μέρα του να είναι ένα θαύμα!!!

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails